‘Je moet als student hard werken, weten wat je wilt en je kansen grijpen’. Nee, helemaal letterlijk had nooit iemand dat in één zin tegen haar gezegd. Maar, zo vertelde een student mij, ‘het is wel de ruis van de samenleving’. Het was alsof ...
Ik kwam haar tegen bij een activiteit in de introductieweek van mijn studie. Ze had mooie lange bruine krullen en een opgewekte blik in haar ogen. We zouden leren tappen. Bier tappen. Met zo’n mooie schuimkraag van twee vingers dik. Kon noo ...
Ik bleef staren naar de eerste zin in een verslag van een student voor de module Levenskunst. Hij begon zo: ’Momenteel ben ik heel erg zoekende in mijn leven’. De zin bracht mij terug naar mijn eigen studietijd. Met de vraag wat ik met mijn ...
Ik zat een klein boekje te lezen op de rand van een stenen bloembak aan het begin van een winkelstraat. Het was nog fris maar de zon deed haar best. Veel winkels hadden de deuren weer open, af en toe liep iemand langs met een lege of al gev ...
We liepen door een museum. Dat wil zeggen, er krioelden zo’n twintig kleine avatars door mijn computerscherm. De een met zwarte krullen en een pet, de ander droeg een felrode trui en een enorme zonnebril. Met een poppetje van anderhalve cen ...
Zo voelde het. Leeg. Haar leven in één woord. ‘En dat blijft ook nog even zo’, zei ze. Ik zag haar niet heel scherp, het internet was matig, maar ik hoorde haar zuchten. Vrienden en klasgenoten zag ze bijna niet. Geen carnaval dit jaar (dat ...
De hoe-blijf-ik-fit-in-coronatijd-tips overspoelen mijn mailbox. Ik weet het, ik zit veel stil. Voorheen liep ik regelmatig rondje Windesheim: een volledig overdekte wandeling door alle gebouwen op de campus. Dus nu ik vooral in mijn studee ...
Het is soms gewoon een brij. Als ik Teams open en niet meer weet of het dinsdag of woensdag is, als zowel de uren als de weken door elkaar gaan lopen. De tijd smeert zich uit, zoiets. Vloeibaar als een bord Brinta dat net te lang heeft staa ...
Hoe de dingen oneindig anders kunnen zijn. Ik ontmoette een groep studenten van ArtEZ, de kunstacademie. Ze gingen tekenen op de derde verdieping van een leegstaand kantoorpand vlakbij het station. Een deel van de kale systeemwanden stond e ...
Het was geloof ik op een woensdagochtend. Met alle andere eerstejaars moest ik me melden bij een oude collegezaal. Ik was er ruim op tijd, toen nog wel. Wat ongemakkelijk schoven we in de krappe ruimte tegen elkaar aan. De zaal liep schuin ...
