Ik kwam haar tegen bij een activiteit in de introductieweek van mijn studie. Ze had mooie lange bruine krullen en een opgewekte blik in haar ogen. We zouden leren tappen. Bier tappen. Met zo’n mooie schuimkraag van twee vingers dik. Kon nooit kwaad om dat te leren als beginnend student, dacht ik.
In een slecht verlicht café deelden we met zijn tweeën een tap om te oefenen. We stonden dicht bij elkaar en ik probeerde een goed gesprek te beginnen. Dat had een stellige directeur bij de opening van de introductiedagen ons verteld: ‘Juist als je hier niemand kent, moet je nieuwe vrienden maken’. En ik kende niemand, dus ik deed mijn best. Het was spannend, met al die mensen die zo anders leken te zijn dan ik, tenminste, zo voelde ik dat.H
Het leek nergens op
Het bleek dat zij geen biertap- maar een danscursus had verwacht. Tapdansen, met van die klikkende schoenen. Ik zag het voor me, zij aan het dansen, terwijl ik keek hoe zij haar eerste biertjes tapte. Daarna mocht ik. Maar het leek nergens op bij ons beiden, zei onze biertapleraar. Het moest minder krampachtig. Ik had mijn hoofd er niet echt bij.
Het deed mij goed dat iemand die zich zo vergist had zich niet schaamde. En dat ze gewoon met een glimlach dan maar deze cursus ging doen. Zo ontspannen wil ik ook worden, dacht ik. Gewoon vrij, niet moeilijk doen. Nemen zoals het is en daar iets van maken. Ze lachte om haar eigen vergissing en we proostten, elk met een glas halfvol met bier, de rest was schuim.
Op het station
Nieuw beginnen is spannend. Maar ik leerde bij dat biertappen hoe leuk het was om nieuwe mensen te leren kennen. Doe dat ook, of je nu begint aan je studie of dat al een aantal jaren doet. Soms levert dat vrienden op, soms ook niet, zo gaat dat. Mijn medebiertapper trof ik later alleen nog op het station, dan maakten we een praatje, lachten opnieuw om haar vergissing en de mislukte biertjes.
Achter die tap in de introductieweek van mijn studie leerde ik dat iedereen soms ook maar wat aanklungelt. Die ontdekking was voor mijn studentenleven minstens zo belangrijk als het studeren zelf.
Martin Jans is studentenpastor van Windesheim, ArtEZ en KPZ Zwolle
Archieffoto WIN ‘Mexican Tequila Party’ Fotograaf: Jeroen Schaaphok
