Wist je dat vlinders stoppen met vliegen zodra het koud wordt? Hun vleugels fladderen gewoon niet meer. Ze vertrekken naar het zuiden of houden een winterslaap bij jou in de schuur. Zo zit het bij mij ook. Dat ik minder fladder bedoel ik dan. Bij jou in de schuur is me wat te creepy. Hou de pepperspray maar in je binnenzak.
Het is net als met de bladeren aan de bomen. De lege takken zijn zo kaal en kil. Ik heb al mijn haren nog maar de kleur wordt doffer en mijn wangen roder. De loopneus die spontaan om het hoekje komt kijken zodra mijn voeten de trappers van de fiets raken, maakt het geheel er niet knapper op. En mijn humeur? Alsof ik dit seizoen ook even weg wil kruipen in mijn holletje. Onder een fleecedeken met rode wijn en stinkkaas. De afstandsbediening binnen handbereik en een neusspray om te kunnen blijven ademen.
Er zijn dus ook liefhebbers van de winter. Zomerhaters. Begrijp me niet verkeerd, ik vind de winter ook wel gezellig. Met zijn allen rond een dampend gourmetstel, een kerstboom waardoor je tien keer per dag mag stofzuigen en al die verplichte feestdagen waardoor je je oudtante opeens drie keer in de maand ziet. Een brievenbus met kerstkaartjes in plaats van blauwe enveloppen. Super. Maar moeten die winterse temperaturen daar dan ook bij?
Ik ben en blijf een Nederlander. Ik klaag over het weer en de winter geeft genoeg gespreksstof. “Koud hè. Ja”. “Moest jij ook krabben? Ja.” “Koud hè? Goh ja.” En in de zomer veranderen we het woordje koud weer voor warm en het woordje krabben voor zweten. Laten we daar een kleine les uit halen: seizoenen veranderen en zo is het leven ook. Aan het einde, maar ook aan het begin van het jaar, komen nieuwe voornemens om de hoek kijken.
Voortaan zal ik in ieder geval niet meer zo klagen, wanneer de eerste blaadjes van de bomen vallen of ik het ijs op de sloot zie liggen. Ik zal dankbaar zijn voor de constante flow in het leven, de verandering die ons op nieuwe wegen brengt. Een dankbaarheidslijstje schrijven, mijn doelen voor het nieuwe jaar najagen. Maar dan wel pas in de lente. Met bevroren vleugels kun je nu eenmaal niet fladderen.
