Nynke Lautenbag: ‘De uitstekende oppas’


De zomer is bijna voorbij. Mijn ouders zijn weg, dus ik pas op de kat en de planten. Buiten is het helder, ik zie de sterren door de keukenruit. Het was warm en zonnig afgelopen dagen. Ik zit met mijn favoriete rosé op de bank, te kijken naar de zoveelste aflevering van de serie die ik eigenlijk met mijn ex had moeten zien. Ik merk dat ik uit ontevredenheid mijn linker bovenlip heb opgetrokken. Ik mis iets. Had ik maar kaas.

De serie gaat op pauze. In de stilte denk ik na: wat mis ik nou echt? Ik gooi de kat van schoot, loop naar de keuken, trek de koelkast open en zucht… er ligt geen kaas. Koelkast dicht.

Wijn…? Koelkast open. Ik trek de fles uit het deurvak en pak het bakje olijven, dat er twijfelachtig troebel uitziet. Ik plof terug op de bank en terwijl de kat haar hoofd in het bakje olijven begraaft neem ik, verbijsterd van de gebeurtenissen in mijn serie, een slok uit de fles.

Toch kan ik mij niet volledig focussen. Er is iets, maar ik kan het niet plaatsen. Ik zet de serie weer op pauze. Ben ik iets vergeten? Dan spring ik op. Het bakje olijven valt op de vloer en de kat rolt mee. DE PLANTEN!

Terwijl de vloer wordt schoongelikt ren ik op mijn sokken naar de deur. Het is pikkedonker buiten. Ik gooi de kraan open. Sokken nat. Ik bevestig de kraan aan de tuinslang en begin te sproeien. De moestuin is al dood. Terwijl de kraan loopt trek ik de Crocs van mijn moeder aan. Met een noodvaart vul ik de borders met water. Alsof ik in deze seconden de schade van afgelopen dagen kan inhalen.

De varens, het riet, de bloemen… bijna alles is dor en bruin. Struikelend over de tuinslang val ik in een paar spinnenwebben. Ik vloek in mezelf en vraag me af of ik me de planten had herinnerd als we gewoon kaas hadden gehad. Na tien minuten zijn alle planten nat en is mijn schuldgevoel gezakt.

Ik zet de kraan uit, rol de slang op en ga weer naar binnen. Mijn kat kijkt me aan met grote ogen. Er liggen olijven onder de bank, op het kleed, en er zit olie op haar oor. Ik trek de fles open en besluit dat ik een uitstekende oppas ben. Morgen eet ik kaasschnitzels.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *