Voor een student voelt het HBO soms als het gezelschap van een nieuwsgierige kleuter. Zo eentje die je veel te lang aanstaart en blijft vragen: “Waarom?”, “Waarvoor?”, “Hoezo?”
Die vragen vliegen me letterlijk om de oren. En heel eerlijk? Soms zou ik die kleuter graag even zijn mond willen snoeren.
Daar zit ik dan. Achter mijn laptop. Na boeiende interviews en projecten moet ik me toch echt weer overgeven aan de welbekende verantwoording. Tijd om na te denken over al mijn ‘weldoordachte’ levenskeuzes. Niet wat ik deed, maar waarom. Niet wat ik leerde, maar hoe. En of ik dat bewust deed. Heb ik mijn feedback verwerkt? Waarom wel, waarom niet? Oh, en of ik dat ook nog even met wat bronnen kan onderbouwen.
Soms voelt het alsof ik meer tijd kwijt ben aan het verklaren van wat ik heb gedaan, dan aan het doen zelf. Eerlijk gezegd? Ik weet het soms gewoon niet.
Rationeel
Creativiteit, gevoel en ideeën laten zich niet altijd rationeel verklaren. Soms paste iets, soms voelde het goed en dus deed ik het. Maar dat is niet wat de kleuter wil horen. Hij wil theorie, vakliteratuur, levensveranderende inzichten.
Dus ga ik maar zoeken naar iets dat mijn keuze achteraf logisch maakt. Niet voor mezelf, maar voor hem. Voor het beoordelingsformulier.
Is het niet juist de bedoeling dat we als student af en toe buiten de lijntjes kleuren? Dat we experimenteren, dingen maken die simpelweg mooi zijn of goed voelen, zonder dat er theorie onder ligt? Zou dat niet ook eens gewaardeerd mogen worden?
Want als we allemaal volgens dezelfde theorie creatieve dingen moeten maken, hoe onderscheiden we ons dan nog van elkaar? Hoe ontstaan er dan nieuwe manieren en ideeën, die misschien ook goed, of nog wel beter werken. De theorie waarmee we moeten verantwoorden is er ook niet gekomen door telkens maar naar dezelfde oude literatuur toe te passen.
Onderweg
Begrijp me niet verkeerd. Verantwoorden kan waardevol zijn. Het kan je helpen groeien.
Maar door te veel te verantwoorden sta je stil. En ik weet niet hoe het met jullie zit, maar ik ben liever onderweg. Onderweg zonder een kleuter die steeds vraagt waarom ik links of rechts afsloeg.
Famke Schirm is student Journalistiek
