Judith van der Stelt: ‘Schrijfstress’

‘Was deze begeleiding maar in de opleiding aanwezig geweest’, verzuchtte een student die haar tanden stukbeet op haar scriptie.

Samen hadden we vijf sessies om vlot te trekken wat in de afgelopen maanden was scheefgegroeid. Had ze vooraf geweten hoe je zo’n groot verslag opzet, dan was ze minder uit de rails gelopen.

‘Als hbo’er moet je een scriptie zelf kunnen opzetten en schrijven,’ herhaalde ze de woorden van haar docent. ‘En dat snap ik wel, maar ik heb nog nooit zo’n omvangrijke tekst geschreven, dus het zou toch fijn zijn als we wat meer begeleiding hadden gekregen.’

Ellende

Ik ben het hartgrondig met haar eens. Waar haalt iedereen toch het idee vandaan dat schrijven vanzelf gaat? Voor ieder vak vinden we het logisch dat er degelijk onderwijs in wordt gegeven, maar als het op schrijven aankomt, moeten studenten zichzelf maar zien te redden.

En sommigen redden het dus niet.

De ellende die daaruit voortkomt kan groot zijn. Ik zie regelmatig studenten bij wie de stress zo hoog is opgelopen dat ze al misselijk worden als ze hun laptop alleen nog maar opendoen. Die ellende is grotendeels te vermijden als opleidingen meer tijd inplannen voor schrijfbegeleiding.

Zwemmen

‘Maar schrijven leren ze toch gaandeweg?’ hoor ik sommige collega’s dan tegenwerpen. Helaas is het antwoord op die vraag nog heel vaak ‘nee’. Binnen onze hogeschool werken we met zelfsturende teams. Dat betekent dat iedere opleiding zelf mag bepalen of ze inzetten op schrijfonderwijs en zo ja, hoeveel. Dat levert een grote variatie in begeleiding op, waardoor sommige studenten beter dan anderen weten waar zo’n groot verslag aan moet voldoen.

Helaas zie ik bij het Studiesuccescentrum nog veel studenten die zwemmen in hun onderzoeksdata en daarin kopje onder dreigen te gaan als er niet tijdig wordt ingegrepen. Dat kan beter, denk ik dan. Want ‘zelfsturing’ klinkt mooi, maar stuur je wel de goede kant op als je richting moet geven aan een vak dat niet het jouwe is?

Angel

Ik vermoed dat daar meteen de angel zit, want schrijven wordt door velen nog steeds niet als een vak gezien. Toch kunnen we volgens mij veel schrijfstress voorkomen als we meer tijd vrijmaken voor vakkundige begeleiding. En dan niet alleen in de laatste enerverende weken, maar bij voorkeur al vanaf de allereerste dag.

Judith van der Stelt is schrijfcoach en dyslexiespecialist bij het Studiesuccescentrum Almere

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *