Paulien van den Burg: ‘De ruimte dicteert mijn didactische opties’

Terwijl ik tafels in twee u-vormen schuif druppelen de eerste deeltijdstudenten binnen voor hun eerste werkcollege van het jaar. De komende drie uur gaan we samen aan de slag. Het is proppen, want we hebben een kleine ruimte toebedeeld gekregen.
Volgens het rooster kunnen er 24 studenten in het lokaal en er staan ook 24 studenten op de lijst. Maar met 22 studenten binnen stijgt de temperatuur al aanzienlijk.

Wanneer iedereen achter zijn zelf gefabriceerde naambordje zit, als sardientjes in een blikje, ga ik in mijn hoofd mijn voorbereide programma af.
Ik weet niet of de laatste twee studenten nog zullen komen en kruis mijn vingers in de hoop dat er niet over tien minuten nog eentje binnenzeilt – ik voorzie een hoop gezucht en gesteun om de laatste tafeltjes te bereiken.

Verrijdbaar whiteboard

De ruimte dicteert mijn didactische opties. Daar waar ik in groepjes uiteen had willen gaan wordt het uitwisselen met buurman of buurvrouw. Daar waar ik studenten naar voren had willen laten komen met post-its wordt het klassikaal inventariseren. En ik trek alles uit de kast – starten goeie lessen niet altijd met Engage?! Kan ik.
Eens temeer voel ik hoe het klaslokaal en de groepsgrootte bepalend is voor hoe je lesgeeft.

Vorig jaar heb ik meegedacht in hoe onze nieuw te bouwen school eruit zou moeten zien in Almere (denk aan 2025 op z’n vroegst opgeleverd). En daar waren veel dezelfde wensen: een aantal grote ruimtes die je zelf kunt indelen, bijvoorbeeld met verrijdbare whiteboards of tussenschotten.
Want hoewel ik klaslokalen voor sommige doeleinden heel praktisch vind – ik snak naar meer flexibele ruimtes waar je te pas en te onpas open space sessies kunt houden of grote loopoefeningen kunt doen.

Onwennig

Aan het einde van de les peil ik de opbrengsten. Uit de groep komt nog wat onwennige feedback. Het was hun eerste echte les, ze wisten eigenlijk nog niet wat ze precies moesten verwachten. Eén ding krijg ik wel terug – ‘je bent in ieder geval heel enthousiast’. Tjonge.

Paulien van den Burg is hoofddocent social work in Almere

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *