Journalistiekstudent Ramon Everts studeert dit semester in Jyväskylä, Finland. Voor win’ doet hij verslag van zijn belevenissen. In zijn vorige blog vertelde hij over zijn trip naar Rusland, deze keer over studiedruk, sneeuw, Halloween en een geslaagd huisfeestje.
Na terugkomst uit Rusland lag er veel werk op mij te wachten. Van bijkomen was dan ook geen sprake, ik moest gelijk weer vol aan de bak voor mijn studie. Een lange en drukke week later had ik alles ingeleverd en was het wachten op de uitslagen, voor maar liefst 23 studiepunten.
Vieren en een vijf
Inmiddels zijn de eerste cijfers binnen en daarover mag ik niet klagen: een vijf en twee vieren. En nee, dat is echt niet laag! In Finland tellen ze een beetje anders. Ze gaan van 0-5, waarbij alleen een 0 een onvoldoende is. Een 5 is dus nagenoeg perfect, een 4 is ruim voldoende, enzovoorts.
Tijdelijke winter
Eind oktober begon het hier kouder te worden. Toen ik op een donderdagochtend nietsvermoedend (en een beetje brak) de voordeur van het appartement uitliep, was het ineens helemaal wit. Jyväskylä werd op deze manier nog mooier dan het al was, en ik hoopte dat het zo zou blijven. Met wat geluk, dacht ik, kon ik over een paar weken hier wel skiën! Helaas bleef dit geluk uit en is de natuur inmiddels weer groen en bruin. Ach, het blijft prachtig!
Omslag
Na die drukke periode is het ineens heerlijk rustig voor mij. Op dit moment volg ik nog maar twee vakken, wat betekent dat ik alleen op maandag en vrijdag les heb. Hierdoor heb ik veel tijd voor leuke dingen, alleen heb ik een beetje pech dat nu al mijn vrienden het druk hebben. Slecht getimed dus.
Waar iedereen natuurlijk wél tijd voor heeft, is Halloween. Ik heb dit nooit uitbundig gevierd in Nederland, maar hier ontkwam ik er niet aan. Na een halfuurtje in de make-up te hebben gezeten mocht het resultaat er zijn! Het was een heerlijk feestje, en zeker niet de laatste keer dat ik het heb gevierd.
Huisfeestje
Diezelfde week was er nog een feest. Mijn huisgenoot Marco en een andere vriendin, Lisa, waren een dag na elkaar jarig. Marco en ik besloten ons appartement open te stellen voor onze vrienden, wat betekende dat er al gauw twintig mensen in onze woonkamer stonden. Het was een keer wat anders dan een woensdagavond in Bra, de plaatselijke club, maar dit was misschien nog wel gezelliger en beter!
Ook de tijd verdwijnt als sneeuw voor de zon. Over vijf weken zit ik alweer aan het kerstdiner in Nederland. Maar tot die tijd hoef ik me niet te vervelen. Dit weekend ga ik Turku bezoeken, volgende week komt mijn vader op bezoek en 7 december vertrek ik naar Lapland. Genoeg ingrediënten voor weer een leuke blog dus! Stay tuned!
