Veel brownies, weinig downies

Oud-journalistiekstudent Silke Polhuijs zoekt de beste Zwolse plekken om te lunchen, te dineren of te borrelen. Deze week: Brownies & downieS.12-veel-brownies-weinig-downies01-win-08-22-december-2016

Een lunchcafé met brownies. Met taartjes en broodjes en meer dingen waarvan ik dolenthousiast ga watertanden. En bovenal: een café met downies. Mensen met een beperking die je goddelijke bordjes eten voor-schotelen. Hoe leuk klinkt dat? Sinds eind november zit Brownies & Downies in de Diezerstraat, en op een zaterdagmiddag probeer ik het uit.

Omdat we tussen lunch- en dinertijd in zitten, worden m’n vriendin en ik wel warm van het idee van een high tea. Daarbij krijg je thee – nee, echt! – zoveel als je wil. En meerdere rondes met hapjes. Per persoon leg je twintig euro neer. Niet goedkoop, maar voor mij is een high tea vaak een lunch, borrel en klein diner in één. Dan zit ik daarna zo vol dat ik ’s avonds alleen nog een banaan hoef.

We beginnen met theeronde één – je kiest uit een heel assortiment – en scheppen het in ons zeefje. Ondertussen krijgen we ons eerste hapje: een gamba-rol. Klinkt goor, is lekker. Je hapt het zo van het stokje af en het smaakt als een soort gefrituurde gamba-puree. De tweede ronde is een geitenkaaskroket, met de allerlekkerste warme geit ooit. Ronde drie is een plank vol belegde stukken brood. Gerookte zalm, rucola, ham, filet americain en meer gezonde gekkigheid in mooie kleuren. Weer eens wat anders dan een boterham met kaas.

Na drie thee- en eetrondes moet ik onbeperkt plassen en zit mijn maag supervol. Maar voor 12-veel-brownies-weinig-downies02-win-08-22-december-2016de plank met stukjes taart is ui-te-raard nog ruimte. Goede appeltaart, zoete cheesecake én een brownie, die trouwens een beetje droog is. Ondertussen valt me op: ik zie veel brownies, maar weinig downies. Eigenlijk maar twee. De rest van de medewerkers heeft geen beperking. Qua downies gaat het dus meer om het idee. Ook goed. Dit is namelijk de lekkerste high tea die ik ooit heb gehad, en hier en daar loopt er iemand rond met een beperking die een megatof baantje heeft gekregen. Hier moet ik vaker heen.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *