De studentbegeleiding geldt als een sterk punt van Windesheim. Veel studenten zouden naar verluidt juist daarom voor deze hogeschool kiezen. Is de studentbegeleiding daarmee zó goed en belangrijk dat er niet op bezuinigd moet worden?
Het is een groot compliment dat studenten Windesheim kiezen vanwege de kwaliteit van onze begeleiding. Tegelijkertijd zijn begeleiding en onderwijs geen gescheiden grootheden, maar twee onlosmakelijk verbonden facetten van ons aanbod. Vanuit onze kerntaak ligt het daarom niet voor de hand om begeleiding bij bezuinigingen principieel te ontzien. Juist in samenhang met goed onderwijs behoudt begeleiding haar waarde en kracht.
Bruno Oldeboom
Hoe meer uren en hoe meer budget voor studentbegeleiding, hoe beter! Dat is goed voor groepsgevoel, studenttevredenheid, begeleiding bij alle nieuwe flexibele systemen. Daarom vind ik het heel vreemd dat juist hierop wordt bezuinigd (bij BMR, althans). Minder uren, en vrijwel geen budget. Windesheim snijdt zichzelf daarmee in de vingers.
Bas den Herder
In mijn vijftien jaar op Windesheim heb ik de grootschaligheid, individualisme en anonimiteit zien toenemen, en sociale cohesie onder studenten en docenten zien afnemen. Dit door opeenvolgende ‘onderwijsinnovaties’. De schadelijke effecten werden gecompenseerd door het geloof in ‘studentbegeleiding’. Maar in mijn ideale onderwijswereld is er nauwelijks ‘studentbegeleiding’ nodig omdat onderwijs daar intensief en kleinschalig georganiseerd is, docenten de studenten goed kennen en studenten zich thuis voelen.
Eelco Boss
Het ontzien van studentenbegeleiding ontziet roept wezenlijke vragen op. Vakdocenten worden wegbezuinigd of raken overbelast, terwijl het aantal begeleiders gelijk blijft of zelfs groeit. Studenten missen daardoor structuur, helderheid en begeleiding. Ironisch genoeg proberen we die leemte op te vangen met nóg meer begeleiding. Bezuinigen op vakonderwijs maar niet op begeleiding is als een roeiboot waarin iedereen aanwijzingen roept, maar niemand meer roeit. Onze goedbedoelde begeleidingsreflex ondermijnt zo het onderwijs zelf.
John ter Horst
Gezien, gehoord en ondersteund worden blijft, juist in tijden van digitalisering, onmisbaar — ook voor een nieuwe groep studenten die ik begeleid: de volwassen professional in de bachelor verpleegkunde opleiding. Het lijkt me goed om de expertise die we hebben opgebouwd te borgen. Tegelijk daagt het ons uit om het onderwijs zo helder mogelijk te ontwikkelen en daarin deze expertise te verweven. Zo kunnen studenten zoveel mogelijk zelfstandig hun weg vinden en, waar nodig, ondersteuning vragen.
Marrie Verboom – Van Leeuwen
