“Vertel eens kort wie je bent en een paar grappige feitjes over jezelf.”
Het is de klassieker die bij elke nieuwe start weer opduikt. En ik? Na al die keren heb ik nog steeds geen flauw idee wat voor feitjes ik zo snel kan bedenken. Terwijl mijn beurt steeds dichterbij komt – en mijn hart sneller gaat kloppen – scan ik de antwoorden van anderen in de hoop iets bruikbaars te jatten.
Het is de introductie van het hbo. Aan de geur van gemengd zweet is te merken dat ik niet de enige ben die het spannend vindt. Een mierenhoop van angstige eerstejaars loopt in verschillend gekleurde shirtjes door de campus. Met veel te zware rugzakken en een zoekende blik werpt iedereen zijn weg door de drukke gangen.
Similarity
Ik zit in een lokaal (dat ik na veel moeite heb gevonden) naast wat mijn nieuwe klasgenoten zullen worden. Allemaal nieuwe gezichten.
Om me heen zie ik mensen in hun eentje, scannen naast wie ze het beste kunnen zitten. Een geval van het similarity-attraction effect: mensen die op elkaar lijken, zoeken een plekje naast elkaar. Niet heel gek, want het is wetenschappelijk bewezen dat vriendschappen vaker ontstaan tussen mensen die overeenkomsten delen.
Ook ik maak me schuldig aan het effect en neem plaats naast iemand met dezelfde kledingstijl als ik.
Buurvrouw
Na een korte introductie van de docent raken mensen al snel aan de praat. Opvallend is hoe verschillend mensen zich in zo’n nieuwe setting gedragen. De één praat alsof hij de gastheer van het feestje is en iedereen al jaren kent. De ander wacht wanhopig op een gaatje in het gesprek. Terwijl nog iemand zich stil afzondert. Ikzelf zit daar ergens tussenin en maak een rustig praatje met degene naast mij.
De spanning die ik eerst had, zakt weg als ik hoor dat mijn buurvrouw ook niemand kent. Ik ben dus niet de enige. Het schept gelijk een band.
Rustgevend
Een introductie is spannend, maar als je goed oplet is die dat voor bijna iedereen. Waarschijnlijk zelfs voor de gastheer die lijkt alsof hij dit elke week doet. Die angst is ook wel een beetje wat je met elkaar verbindt. Je bent namelijk allemaal ergens nieuw en alleen.
En een leuk en rustgevend feitje: dat domme feitje dat je over jezelf vertelt is iedereen de volgende dag toch alweer vergeten.
Famke Schirm is student Journalistiek
